Siir demeti
Seni Seviyorum
Sen benim gözümün nuru,
Hayatimdaki en güzel mutluluk,
Yillarca aradigim sevdam,
Ellerini tuttugum an kalbimi
yerinden cikacak gibi attiran.
Icimde kelebekler ucurtan.
Ve gelecekteki hayallerimi süsleyen
tek gerceksin CaNiMiNiCi
Seni Seviyorum…
CaNiMiNiCi
Kalbe zarar bakislarin
akla zarar gülüsün
bir ömre bedelsin sen
tükenmez umutlarim
kaybolmus yillarim
ve bilinmeyen gelecegimsin sen
CaNiMiNiCi….
Mutlulugum
Gözlerine tutsak kaldi gözlerim
hic farketmeden girdin hayatima
kapatmisken kalbimin kapilarini
ama zamansiz geldin actin sen
ve sunu anladim ki
sen benim yillardir aradigim mutlulugumsun….
© Elagözlü
Bunlarda ilgini çekebilir:
1 Mart 2009 | Saat 16:36
MELEGIM
Maziyi bana unutturursun ellerin ellerime deÄŸince
Laleleri kurutursun eğerler boynunu sen geçince
Kelimeler kifayetsiz kalıyor seni sevince
Sevmemeye yemin etmiştim enkaza dönünce
Nedense yeminimi bozdum İnan seni görünce
Sevda sözcüğünü çıkartdım hayitımdan
Muhakkak sende biliyorsun ama yinede
ilk harflerde söylüyorum SENI SEVIYORUM MELEGIM
Elime deymez artık başka el diyordum
Virajlı sevda yollarından inan yanlız geçiyordum
Yeminimi bozmam derken Orada seni gördüm
22 Kasım 2009 | Saat 13:08
MEMEDE SON MEKTUBUMDUR (44701 Hit)
Bir yandan cellatlar girdi araya,
Bir yandan, oyun etti bana
bu mendebur yürek,
Nasip olmayacak Memed’im yavrum,
seni bir daha görmek.
Biliyorum,
buğday başağı gibi delikanlı olacaksın,
ben de öyleydim gençliğimde,
kumral, ince, uzun;
gözlerin ananınkiler gibi kocaman,
bazen de bir parça bir tuhaf mahzun;
alnın alabildiğine aydınlık;
herhalde sesin de olacak
- berbattı benimkisi -
türküler döktüreceksin yanık mi yanık…
Konuşmasını mı bileceksin
- ben de becerirdim o iÅŸi
sinirlenmediÄŸim zamanlar -
bal damlayacak dilinden.
Vay, Memet, kızların çekeceği var
senin elinden.
Müşküldür
babasız büyütmek erkek evladı.
Ananı üzme oğlum,
ben güldürmedim yüzünü,
sen güldür.
Anan,
ipek gibi kuvvetli, ipek gibi yumuÅŸak;
anan,
nineliğinde bile güzel olacak
onu ilk gördüğüm günkü gibi,
Boğaziçi�nde,
on yedisinde
ay ışığı, gün ışığı, can eriği,
dünya güzeli.
Anan,
ayrıldık bir sabah,
buluşmak üzre,
buluşamadık.
Anan,
anaların en iyisi en akıllısı,
yüz yıl yaÅŸar inÅŸallah…
Ölmekten, oğlum korkmuyorum,
ama ne de olsa
iş arasında bazen
irkilip ansızın,
yahut yalnızlığında uyku öncesinin
günleri saymak biraz zor.
Dünyada doymak olmuyor, Medet,
doymak olmuyor…
Dünyada kiracı gibi değil,
yazlığa gelmiş gibi de değil,
yaÅŸa dünyada babanın eviymiÅŸ gibi…
Tohuma, topraÄŸa, denize inan.
İnsana hepsinden önce.
Bulutu, makineyi, kitabi sev,
insani hepsinden önce.
Kuruyan dalın
sönen yıldızın
sakat hayvanın
duy kederini,
hepsinden önce de insanın.
Sevindirsin seni cümlesi nimetlerin
sevindirsin seni karanlık ve aydınlık,
sevindirsin seni dört mevsim.
ama hepsinden önce insan sevindirsin seni.
Memet,
memleketler içinde bir şirin memlekettir
Türkiye,
bizim memleket,
insanı da,
su katılmamışı,
çalışkandır, ağırbaşlı, yiğittir,
ama dehÅŸetli fakir.
………….
……………
Memet,
ben dilimden, türkülerimden,
tuzumdan, ekmeÄŸimden uzakta,
anana hasret, sana hasret,
yoldaşlarıma, halkıma hasret öleceğim,
ama sürgünde değil,
gurbet ellerde deÄŸil,
öleceğim rüyalarımın memleketinde,
beyaz şehrinde en güzel günlerimin.
NAZIM HİKMET
22 Kasım 2009 | Saat 13:09
O MAVİ GÖZLÜ BİR DEVDİ (174983 Hit)
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Bir dev gibi seviyordu dev.
Ve elleri öyle büyük işler için
hazırlanmıştı ki devin,
yapamazdı yapısını,
çalamazdı kapısını
bahçesinde ebruliiii
hanımeli
açan evin.
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Mini minnacıktı kadın.
Rahata acıktı kadın
yoruldu devin büyük yolunda.
Ve elveda! deyip mavi gözlü deve,
girdi zengin bir cücenin kolunda
bahçesinde ebruliiii
hanımeli
açan eve.
Şimdi anlıyor ki mavi gözlü dev,
dev gibi sevgilere mezar bile olamaz:
bahçesinde ebruliiiii
hanımeli
açan ev..
NAZIM HİKMET